طبق پیمایش جهانی مصرف مواد در سال ۲۰۲۰ که از ۱۱۰ هزار نفر درباره مصرف مواد مخدر یا روانگردان سوال کرده است، شمار روزافزونی از مردم برای خوددرمانی مشکلات روانی خود، از داروهای روانگردان استفاده می‌کنند. حدود شش هزار و ۵۰۰ نفر، یعنی تقریبا شش درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی، گفته‌اند که برای مقابله با مسائل بهداشت روان، از مواد مخدر تفریحی استفاده می‌کنند.

حالا هزاران نفر برای مقابله با مسائل عاطفی و سایر مشکلات بهداشت روان، از داروهایی مانند ام‌دی‌ام‌ای، ال‌اس‌دی، سیلوسایبین، و کتامین استفاده می‌کنند.

به گزارش نشریه وایس، این دسته از مردم هم  کسانی را شامل می‌شود که از دوزهای بسیار کمی ال‌اس‌دی یا قارچ جادویی استفاده می‌کنند و هم آن‌هایی را در برمی‌گیرد که از داروهای روانگردان تحت مراقبت شخصی دیگر، اما همچنان خارج از چارچوب قانون، استفاده می‌کنند.

در این تجربه‌ها، مراقبان اغلب دوستان یا همسران افراد هستند اما استفاده از مواد روانگردان به صورت گروهی نیز صورت می‌گیرد.

از بین کسانی که گزارش کرده‌اند که از داروهای روانگردان به عنوان روشی برای درمان مشکلات بهداشت روان استفاده می‌کنند، ۷۲ درصد مرد، ۲۵ درصد زن و دو درصد هم ورای دووارگیِ جنسیتی (صرفا زن یا مرد) هستند.

دکتر مونیکا بارات از دانشگاه استرالیا، به وایس گفت که با توجه با تقاضای زیاد برای این نوع مواد در سراسر جهان، «مصرف آن‌ها عمدتا خارج از نظارت پزشکان صورت می‌گیرد.»

این مواد غالبا برای خوددرمانی اضطراب، افسردگی، یا مشکلات مربوط به روابط زناشویی استفاده شده است. دیگر علل استفاده از آن، درمان اختلال اضطراب بعد از سانحه، اعتیاد به مواد مخدر و غم از دست دادن عزیزان ذکر شده است.

نگارندگان این گزارش می‌نویسند که مردم به این داروها روی می‌آورند تا «شایع‌ترین مشکلات بهداشت روانی را که در حال حاضر پزشکی سنتی جوابگوی آن نیست، معالجه کنند.» آنان می‌افزایند: «یافته‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از مصرف‌کنندگان مواد روانگردان با بیماری‌هایی روبه‌رو هستند که درمان‌های متعارف جوابگوی آن‌ها نیست.»

بر اساس پاسخ ۵۲ درصد شرکت‌کنندگان در یک نظرسنجی، هدف‌ افراد از استفاده از «ال‌اس‌دی»، تقویت روحیه است. علت‌های دیگر، درمان مشکلات خاص روانی ذکر شده است. 

در میان علل استفاده از قارچ جادویی نیز «تقویت روحیه» در صدر انگیزه‌های مصرف‌کنندگان این ماده قرار دارد.

حدود چهار درصد از کسانی که از داروهای روانگردان برای خود‌درمانی استفاده کرده‌‌اند، گزارش داده‌اند که کارشان به اورژانس کشیده است.

این گزارش می‌نویسد: «هرچه ارائه این روش‌های درمانی به شکل رسمی و تحت نظارت پزشکان بیشتر به تاخیر افتد، خطر وسوسه شدن افراد آسیب‌پذیر برای دسترسی به این داروها در شرایط بالقوه خطرناک بیشتر خواهد بود.»

آنان می‌افزایند: «نتیجه مثبت گرفتن از داروهای روانگردان، مستلزم وجود یک محیط حمایتی مناسب و دسترسی به منابع پزشکی در صورت نیاز است.»